Αυτό που με έκανε να μπω σε αυτή τη διαδικασία και να συμμετάσχω στο
Melodifestivalen ήταν ότι όταν ήρθα στη Σουηδία για να τελειώσω την
ηχογράφιση του δίσκου μου, προχωρούσα στους διαδρόμους της Lionheart και
άκουσα τα παιδιά που ήταν στο studio και ασχολιόντουσαν με ένα project
και είπα ότι αυτό ακούγεται φανταστικό. Μπήκα μέσα και τους ρώτησα τι
έκαναν. "Με τι ασχολείστε; Πόσο υπέροχο τραγούδι. Τι ωραίος
τίτλος."."Είναι ένα project που θα στείλουμε στο Melodifestivalen". Και
ήταν σίγουρο ότι θα συμμετέχω με αυτό. Αυτό είναι δικό μου τραγούδι.
Μπορώ να συμμετάσχω;
Το μήνυμα είναι ότι πρέπει να είμαστε
survivors. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να ξυπνάς με αυτή τη στάση.
Δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσει η μέρα. Αλλά πρέπει να είσαι πάντα
προετοιμασμένος και δυνατός. Όταν αισθάνεσαι ότι μπορεί να φτάσεις στον
πάτο τότε ξέρεις ότι μόνο ο εαυτός σου μπορεί να σε φέρει πάλι στην
κορυφή. Γι' αυτό πρέπει να είσαι ένας survivor.
Δεν θέλω να αφήσω τη
Eurovision του 2001 ή του 2005 να επηρεάσει τη συμμετοχή μου. Εδώ
αισθάνομαι ότι είναι το ντεμπούτο μου . Αυτή είναι η ευκαιρία μου και θα
κάνω το καλύτερο δυνατό. Θα χαιρόμουν πολύ αν εκπροσωπούσα τη Σουηδία.
Είναι
πολύ ντροπιαστικό να ακούς ότι ο Christer Björkman με παρακαλούσε για
10 χρόνια να συμμετέχω στο Melodifestivalen. Για να κάνω μια μεγάλη
ιστορία μικρή, πρέπει να πω ότι δεν ένιωσα ποτέ ότι είχα το σωστό
τραγούδι για να συμμετάσχω. Μετά υπάρχει και αυτή η αίσθηση ότι έχω ήδη
συμμετάσχει δύο φορές στο μεγάλο διαγωνισμό, στη Eurovision και ένιωσα
ότι το έχω κάνει και ότι έχω τελειώσει με αυτό το θέμα. Από την άλλη
πλευρά υπάρχει αυτή η αίσθηση του ποτέ μη λες ποτέ.
Το 0% στο
χιούμορ είναι τόσο γιατί το τραγούδι λέγεται "Survivor". Επειδή δεν
είναι docusoap αλλά ένα τραγούδι το οποίο έχει ένα σοβαρό μήνυμα όπου
μιλάμε για.. βασικά η Sharon Vaughn θέλει να μιλήσει για έναν survivor.
Να μπορείς να είσαι ένας survivor. Ότι πρέπει να είσαι ένας survivor.
Α
ήταν πολύ ωραία! Πρώτη φορά ήταν το 2006 που ήρθα σαν καλεσμένη και
είπα το νικητήριο τραγούδι του 2005, το "My Number One". Και τότε είχα
Σουηδούς χορευτές. Δεν ήταν το ίδιο team αλλά ήταν πολύ μεγάλο και
φαντασμαγορικό και φυσικά το ίδιο ευχάριστο να μπορείς να συμμετέχεις σε
κάτι τέτοιο. Είμαι fan της Eurovision από τότε που θυμάμαι τον εαυτό
μου και ήταν πάντα πολύ ωραίο. Μετά ήταν το 2011 βασικά που ήταν μια
μεγάλη πρόκληση γιατί τότε συνάντησα τον Henrik και τον Christer σε ένα
ξενοδοχείο όταν ήμουν για επίσκεψη στη Στοκχόλμη και με ρώτησαν πως θα
μου φαινόταν, γιατί τα τελευταία χρόνια έρχεται πάντα ένας νέος
καλλιτέχνης και κάνει μια δικιά του version του νικητήριου τραγουδιού
της προηγούμενης χρονιάς. Και σκέφτηκα ότι ήταν ο Eric Saade και τι θα
κάνουμε με αυτό και αμέσως είπα ότι θα κάνουμε μια burlesque εμφάνιση.
Ήξερα ακριβώς πως θα το κάνουμε, ότι ο Rickard Engfors θα είναι ο art
director, ότι η Jennie Widegren θα κάνει την χορογραφία. Ήμουν τόσο
σίγουρη για το πως θα είναι αυτή η εμφάνιση και όντως έγινε τόσο "wow".
Το 2012 ήταν απίστευτο γιατί τότε συνάντησα τον Christer και τον Henrik
σε ένα ξενοδοχείο και με ρώτησαν αν ήθελα να κάνω μια δικιά μου ερμηνεία
του τραγουδιού του Eric Saade που κέρδισε το 2011. Και όταν καθόμασταν
εκεί, είδα μπροστά μου όλη την εμφάνιση έτοιμη. Ήξερα ότι θα ήταν
burlesque, ότι ο Rickard Engfors θα είναι ο art director, ότι η Jennie
Widegren θα κάνει την χορογραφία και πιστεύω ότι είχε επιτυχία. Ήταν
πολύ τολμηρό, και ήταν φανταστικό. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν
θέλω να στεναχωρηθώ αν πάω σπίτι μου. Οπότε ο στόχος μου είναι, βασικά ο
πρώτος στόχος μου είναι να πάω οπωσδήποτε στον τελικό και ο άλλος μου
στόχος είναι να πάω τουλάχιστον στη δεύτερη ευκαιρία.
http://www.svt.se/wd?widgetId=23991&sec ... tart=false
Τranslation : www.helenapaprizouclub.gr
